Оршил
Тэртээ 150 жилийн өмнө Лорд Келвин гэгч “Хэрэв та өөрийн хэлж буй зүйлээ ямар нэгэн хэмжигдэхүүнээр эсвэл тоогоор илэрхийлж чадах юм бол таныг хэлж буй зүйлийнхээ талаар юм мэдэж байна гэж тооцож болох, хэрэв үгүй бол таны мэдлэгт эргэлзээ төрж байна” гэж хэмжигдэхүүний хүч чадал, мөн чанарын талаар тодорхойлон хэлсэн байдаг.
“Бид одоо Үйлдвэрлэлийн үе, Мэдээллийн үеийн шилжилтийн үед байна эсвэл энэхүү шилжилт нь өнгөрдгөө өнгөрч Мэдээллийн эринд нэгэнт хөл нийлүүлэн алхалж байна” гэсэн олон тайлбарыг судлаачид тавьдаг.
Үйлдвэрлэлийн үеийн оргил хэсэг болох 1850-иас 1975 оны үеүүдэд компаниуд нь эдийн засаг, зах зээлээс хир хэмжээгээр капитал цуглуулж чадсанаараа амжилт нь тодорхойлогдож улмаар байгууллагын зорилго, зорилтын гүйцэтгэл, хяналтын систем нь ч түүндээ зохицсон байдлаар хийгдэж энэ нь улмаар санхүүгийн хяналтын системийг хөгжүүлсэн гэхэд хилсдэхгүй. Санхүүгийн хяналтын системийг сайн хөгжүүлсөн компаниудаас General Motors, DuPont, Matsushita, General Electric зэрэг компаниуд тухайн үедээ дээгүүрт ордог байсан нь амжилтынх нь түлхүүр болсон бөлгөө.
Санхүүгийн хэмжигдэхүүнүүд болох Хөрөнгийн өгөөж, орлого, ашиг зэрэг нь тухайн хөрөнгө оруулагчдад компаний аль бизнес тайлант хугацаанд орлого ашиг өндөр байж санхүүгийн болоод капиталын хувьд өсөлттэй, өгөөжтэй байна, аль бизнес нь эсрэгээрээ байсан гэдгийг нарийн харуулдаг гэдгийг бизнес эрхлэгч хэнбугайгаас ч асуусан харуулна. Харин Мэдээллийн эринд энэ хэмжигдэхүүн нь гологдох хандлагатай!!! Яагаад гэвэл энэхүү эринд компаниудын хувьд зөвхөн санхүүгийн үзүүлэлтүүд бус Intangible assets буюу биет бус хөрөнгө гэгчийг тооцох, хэмжих зайлшгүй шаардлага гарч ирж байна. Цаашлаад энэ “хөрөнгө” нь компаний зорилго, зорилт, стратегид чухал байр суурь эзлэх болж байгууллага зорилго зорилтоо үнэхээр биелүүлж үү үгүй юу? гүйцэтгэлээ сайжруулж уу үгүй юу? гэдэгт дээрх үзүүлэлтийг хир хэмжиж чадсанаар тодорхойлогдох болж байна.
Саяхан NASDAQ дахь компаниудын дунд явуулсан судалгаагаар компаниудын нийт хөрөнгөний 75%-иас илүү хувийг дээрх “гайхал” биет бус хөрөнгүүд эзэлсэн байгаа нь компаниуд энэ хэсэгт анхаарал хандуулах цаг болсныг илтгэсэн.
Байдал нэгэнт ийм болсон нөхцөлд бидний тавьж буй стратегиуд хир оносон болох, тавьсан стратегаа биелүүлж чадаж байгаа эсэх эргэлзээ төрүүлэх нь дамжиггүй.
Стратеги нь компани хөрөнгө оруулагчдаа байнгын үр ашгийг хэрхэн авчрахыг заасан байдаг. Гэтэл амьдрал дээр стратегийг томьёолох, гүйцэтгэх, хэмжих зэрэгт маш их алдаа гардгийг судлаачид тогтоож дараах үр дүнг гаргажэ